سال نو ... + دعای تحویل سال با صدای محمد رضا اصفهانی

امیدوارم سال طربناکی رو شروع کنید

و با موفقیت و پیشرفت بینهایت تموم کنید

هدیه ی طربناک به شما

دریافت

آرزو

اگر ارزوی عالم هم باشم

باز هم تو آرزوی منی

عاشق شوید

عاشق شو

که عشق،

تو را از فحشا و منکر باز می دارد!

این تمام هدیه ی من به تو است!

مستی یادت

بگو شراب ها را ببرند

من با یادت مستم!

حسین

اگر سنتور نوازان و چنگ به دستان فیزیک نوای دیگری غیر از این را بنوازند

آنچیز که ثابت میماند حسین است و عاشورا

توضیح نوشت: منظور از سنتور نوازان و چنگ به دستان فیزیک رشته های باز و بسته در نظریه ریسمانها و ام تئوری هستند که با ارتعاش خود حالت عالم را تبیین می کنند.

عید غدیر مبارک

یا علی! گر چه از گناه بی آبرویم، اما با نام تو آبروداری میکنم.

یا علی!

تبریک نوشت: عید غدیر بر همه حق باوران مبارک.

دعا نوشت: الهی! از سر تا پایم غرق سیاهی گناهم، به تجلی اسامی یا غفار و یا هادی نیاز دارم. یا ارحم الراحمین

زیارت عاشورا

الهی!

از سجده آخر زیارت عاشورایت فهمیدم که جز عشق به ما نمی دهی

سلام

سلام

فقط سلام

کلامی با معشوقم و سخنی با خواهرم

سلامی به گرمی عشق سوزانم

چنان ابراهیم که در هنگام دیدن ماه خود مماشاتی کرد و گفت هذا ربی
با دیدنت خواستم مماشاتی کنم که به خود آمدم

چند بیتی پیشکش نگاهت:

مست عشقت گشتم و روحم به جانش آمده
گوییا شعرم همانجا بر زبانش آمده

گفتنی ها را بگوییم و رویم از بوستان
چون که آن شیرین دلبر بهر تابش آمده

گر بگویم از دو چشمش شمه ای، ای وای دل
کان دو یاقوت عزیزش پر ستایش آمده

و کلامی به کسانی که چون خواهر عزیزم فاطمه ندای حق را لبیک گفتند و به سرزمین وحی سفر کردند:

الهى! خانه کجا و صاحب‏خانه کجا؟ طائف آن کجا و عارف این کجا؟ آن سفر جسمانى است و این روحانى. آن براى دولتمند است و این براى درویش. آن اهل و عیال را وداع کند و این ماسوارا. آن ترک مال کند و این ترک جان. سفر آن در ماه مخصوص است و این را همه ماه و آن را یکبار است و این را همه عمر. آن سفر آفاق کند و این سیر انفس، راه آن را پایان است و این را نهایت نبود. آن میرود که برگردد و این میرود که از او نام و نشانى نباشد. آن فرش پیماید و این عرش. آن مُحرم میشود و این مَحرم. آن لباس احرام میپوشد و این از خود عارى میشود. آن لبیک مى‏گوید و این لبیک میشنود. آن تا بمسجد الحرام رسد و این از مسجد اقصى بگذرد. آن استلام حجر کند و این انشقاق قمر، آنرا کوه صفا است و این را روح صفا،.سعى آن چند مرّه بین صفا و مروه است و سعى این یک مره در کشور هستى. آن هروله میکند و این پرواز، آن مقام ابراهیم طلب کند و این مُقام ابراهیم. آن آب زمزم نوشد و این آب حیات. آن عرفات بیند و این عرصات، آنرا یک روز وقوف است و این را همه روز، آن از عرفات بمشعر کوچک کند و این از دنیا بمحشر. آن درک منى آرزو کند و این ترک تمنّى را، آن بهیمه قربانى کند و این خویشتن را. آن رمى جمرات کند و این رجم همزات. آن حلق راس کند و این ترک سر، آنرا لا فسوق و لا جدال فى الحج است و این را فى العمر. آن بهشت طلبد و این بهشت آفرین. لا جرم آن حاجى شود و این ناجى.
خنک آن حاجى که ناجى است.

الهی نامه حضرت علامه حسن زاده

خبر رفتنت

خبر رفتنت وجودم را سوزاند

دیگر غیر تعینی چیزی ندارم

خون وجودم پای غرور تو

چشمانم همچنان منتظرند

تقدیم به عشقم - راز این خونه با صدای رضا یزدانی

هر چه گشتم مثل این موسیقی چیزی نیافتم که حرف دلم حرف آن باشد.

تقدیم به تو که مثل من ، تو هم نگران بغضهای مردانه ام نیستی:

دریافت
حجم: 3.93 مگابایت
توضیحات: لطفا برای حمایت از این عزیز آلبومهای اصل این هنرمند را خریداری فرمایید

حوای من! تقصیر آدم نیست.

جادوی چشمانت

نمی دانم در عمق نگاهت چه نهفته است که چنین غوغا میکند.

روزی که در چند قدمی من ایستاده بودی و مشغول کار خویش، از درون چشمت هر لحظه انفجاری به من می رسید و ناگاه کلماتی بر زبانم می آمد و قلم بر کاغذ می رقصید و چه سماعی داشت قلم:

می طلبد چشم تو کفر انا الحق ز من
می نگرد عشق من پست به من چون زغن

می کشدم روی تو بی طلب خونبها
می زندم غمزه ام بی سبب و جرم من

عاشق رویت شدم گشت چو شب روز من
روز چه باشد که سرو جان طلبد از چمن

چشم من از خون تهی لیک دلم بس پر است
...

و اینجا بود که رفتی و کلام و تکلم و جان متکلم را با خود بردی. حالا چند ماه است که در حال کامل کردن بیت آخرم اما تا مصرع اول را می خوانم یاد رفتنت می افتم و باز قدرت فکر از من گرفته می شود چه برسد به سرودن.

غمزه ای کن تا نه تنها شعرم بلکه زندگیم کامل شود....

عشق

حضرت علامه حسن زاده آملی:

الهى!‏ پرندگان‏ همه یکطرف و مرغ عشق یکطرف، گیاهان همه یک جهت و گیاه عشق یک جهت، همه درسها یکجانب و درس عشق یکجانب، همه یکسوى و عشق یک سوى.

حضرت شیخ بهایی:

علم نبود غیر علم عاشقی

ما بقی تلبیس ابلیس شقی

جوهر

عَرَض که این گونه ما را اسیر کرده،

وقتی به جوهر برسیم چگونه می شود؟

تقدیم به معشوقم - درد عشق با صدای رضا صادقی

تقدیم به عشقم که "عین"  عشق را از او به عاریت گرفته ام.
هر چند نمی دانم میخواند یا نه

دریافت هدیه ی عاشقانه
حجم: 3.08 مگابایت
توضیحات: لطفا برای حمایت از این عزیز آلبومهای اصل این هنرمند را خریداری فرمایید

از روز اول که عاشقت شدم کارها را تقسیم کردم:

گریه ها با من، خنده ها با تو

پینوشت: عیدتان مبارک هر چند دوری از ماه از جان کندن سختتر است.

زنجیر نفس

الهی!

چندی سیر سماوات می کردمی،

لیکن ساعتی است با زنجیر نفس به زمین خاکی میخ شده ام.

به حق اطلاقت آزادم کن...

شهاب

نمیدانم چرا با اینکه به برآورده شدن آرزو وقت دیدن شهاب سنگ اعتقاد ندارم، وقتی شهابی میبینم فورا میگویم:

خدایا! فلانی...

خواب

ممنون که به خوابم آمدی

مدتها بود انتظارت را می کشیدم

سحر کرشمه چشمت به خواب می‌دیدم

زهی مراتب خوابی که به ز بیداریست

«حضرت حافظ»

شغل بنی آدم

بنی آدم شغلی خواست که در شانش باشد،

لذا او را به جارو کشی عدم آباد گماردند.

پینوشت:

...

فلکی به گرد خاکی شب و روز گشته گردان
فلکا ز ما چه خواهی نه تو معدن ضیایی

نفسی سرشک ریزی نفسی تو خاک بیزی
نه قراضه جویی آخر همه کان و کیمیایی

مثل قراضه جویان شب و روز خاک بیزی
ز چه خاک می‌پرستی نه تو قبله دعایی

چه عجب اگر گدایی ز شهی عطا بجوید
عجب این که پادشاهی ز گدا کند گدایی

و عجبتر اینک آن شه به نیاز رفت چندان
که گدا غلط درافتد که مراست پادشاهی

فلکا نه پادشاهی نه که خاک بنده توست
تو چرا به خدمت او شب و روز در هوایی

فلکم جواب گوید که کسی تهی نپوید
که اگر کهی بپرد بود آن ز کهربایی

...

«حضرت مولوی»

قصه واقعی لیلی + مینیاتور

ما بد فهمیدیم.

نه مجنونی در کار بود و نه کاسه ای که لیلی بشکند،

قصه، قصه ی حُسن لیلا بود.

أوَمیضُ بَرْقٍ بالأُبَیْرِقِ لاَحا
أم فی رُبَى نجد أرى مِصباحا

أم تلکَ لیلى العامریّةُ أَسْفَرَتْ
لیْلاً فصیّرَتِ المساءَ صباحا

یوسف ثانی «ابن الفارض مصری»

برای دیدن مینیاتور به ادامه مطلب بروید.

عشق آباد

کاش غیر عشق در جهان چیز دیگری هم بود،

تا دلم را به اختیار خوش کنم.

پینوشت:

علامه حسن زاده آملی:
«الهی! با اجازه ات نام عالم را عشق آباد گذاشته ام.»

بت رویت

خواهم که بسازم بتی از روی چو ماهت
گر می نشود صرف کنم عمر به راهت

خواهم که کنم ........ را رمز رخ تو
هی بوسه زنم بر رخ و گیسوی سیاهت

پینوشت: جای ....... نام معشوقه ام را بگذارید.

شکرگزار نیَم

چه شُکر گزارم؟

که بر هر شُکرم نیز شُکری واجب است.

چه بگویم + مینیاتور

چه بگویم که نگفتنم خوشتر است و تو میدانی حرفم را ...

پس سکوت بهترین انتخاب است ...

برای دیدن مینیاتور استاد فرشچیان به ادامه مطلب بروید

خدایا ظرفیت عطا کن.

خدایا...

هر چیز که می خواهی به من عطا کنی بدون عطای ظرفیت آن عطا مکن.

چرا که اگر ظرفیت موهباتت را نداشته باشم عنان خواهم گسیخت.

الم نشرح ...

آری تو گشودی

و دور کردی که اگر نمی کردی قامتم خم می شد

آری تو نامم را بلند کردی که نام من ابدا بی خواست تو شنیده هم نمی شد

آری تو هستی پس همه چیز آسان است حتی سختی

پس نباید توقف کنم که خواست تو حرکت است

و جز تو به سمتی ترغیب نمی شوم

آری تو گشودی ...

مقامر زاده + مینیاتور

به نام آنکه غیر او نیست

 أَلا فَاسقِنی خَمراً وَقُل لی هِیَ    الخَمرُ
وَلا  تَسقِنی  سِرّاً  إِذا  أَمکَنَ     الجَهرُ

« ابو نواس »

خسته شده ام از از نوشیدن پنهانی نگاهت. بس ملول گشته ام که سرّی عاشقت باشم. بس ملولم که می پندارم سرّی می توان مهر ورزید. خسته ام از خواندن این شعر:

برای دیدن کل متن و مینیاتور استاد فرشچیان به ادامه مطلب بروید

مکاشفه دیدن یار + مینیاتور

بسم الله الذی " هو مقلب القلوب "

آسوده بُدم نشسته در کنجی
کآمد غم عشق و حلقه بر در زد

شاخ طربم ز بیخ و بن بر کند
هر چیز که داشتم به هم برزد

« حضرت عطار »

نوشتن از معشوق گاهی چنانم ترغیب کند که هزار کار واجب را به سمتی می نهم و به سوی خانه ی قلم راهی می شوم ولی چه کنم که به محض وصال و آمیزش من با قلم غیر از طلب نامتناهی معشوق چیزیم نمی ماند و بغضی از دور سلامم می دهد گویی آشنای دیرینه ی من است.

اما اینبار حکایتی دیگر دارد که اگر ملالت آور برایتان نباشد می گویم:

برای دیدن کل مطلب و مینیاور اساد فرشچیان به ادامه مطلب بروید

پیر، نردبان آسمان + مینیاتور

نوشته را با نوشتن نام خدا آغاز نمی کنم چرا که هنگامی که نام پیر می آید ابتداً اشاره به پیر عالم ملکوت و جوان گردان اعظم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم است و این بزرگ پیر جوان تمام لحظات زندگیش تفسیر زیبایی از بسم الله الرحمن الرحیم است و زهی چنین بسم الله الرحمن الرحیمی که بسم الله الرحمن الرحیم ظاهری مادر آن گم.

گه گاهی که تکثر زلف یار چنانم متکثر کند که خویش را چند بینم و همانند گفته شلی خنجر به دست گیرم و با چشمانی بسته بچرخم و از ترس خنجرم را تکان دهم و اطرافیانم را مجروح کنم فقط یک چیز توانایی این را دارد که روحم را در هم کوبد و جان و جانانم را یکی بنماید، دستم را بگیرد و سراسر شادی و طربم کند و این هدیه آسمانی کلامی و یا حتی نفسی است که از سینه پیری بیرون می آید.

برای دیدن کل متن و مینیاور استاد فرشچیان به ادامه مطلب بروید

کویر

متن زیر به قلم پروفسور بهرامپور استاد دانشکده ریاضی دانشگاه شهید باهنر نگاشته شده و شامل لطایف ظریف عرفانی و عقیدتیست و نه تنها خواندن آن خالی از لطف نیست بلکه مشعلیست که آتش طرب را در دل عاشقین و عاقلین روشن می نماید و نمایانگر شور الهی و طینت پاک این استاد عزیز و ارجمند است. و با عنایت الهی این عزیز راضی به منتشر شدن این متن شدند. به این امید که شعله ای افروزد در دل مستعدان حقیقت که حقیقتا تمام انسانها است.
خداوند توفیقات ایشان را از این خوان پربرکت روزافزون بفرمایند

مقدمه

بسم الله الرحمن الرحیم

رب تمم بالخیر

به قول سعدی شیرین سخن راست معنی:

« بخاطر داشتم که چون به بدرخت گل رسم دامنی پر کنم هدیه اصحاب را. چون برسیدم بوی گلم چنان مست کرد که دامنم از دست برفت. »

هر یک از ما نیز در لحظاتی دامنها می چینیم و به وقت خود از کف می نهیم و فقط « حسرتی » و « ای کاشی » برای دوستان خود به سوغات میبریم.

اما بنده ی کمین در نظر دارم که از گلهای گلشن دوست و دوستی یادی که برایم مانده برای شما هدیه آورم هرچند ناچیز و بی مقدار باشد که به قول خود حضرت سعدی:

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
به قدر وسع بکوشم وگر مراد نیابم