سعدی - سست پیمانا

دوست بردارد به جرمی یا خطایی دل ز دوست
تو خطا کردی که بی جرم و خطا برداشتی

عمرها در زیر دامن برد سعدی پای صبر
سر ندیدم کز گریبان وفا برداشتی

برای دیدن کل غزل به ادامه مطلب بروید.

سعدی - خلل پذیر نباشد ارادتی که مراست + مینیاتور

اگر مراد تو ای دوست بی مرادی ماست
مراد خویش دگرباره من نخواهم خواست

اگر قبول کنی ور برانی از بر خویش
خلاف رای تو کردن خلاف مذهب ماست

میان عیب و هنر پیش دوستان کریم
تفاوتی نکند چون نظر به عین رضاست

عنایتی که تو را بود اگر مبدل شد
خلل پذیر نباشد ارادتی که مراست

برای دیدن کل غزل و مینیاتور استاد فرشچیان به ادامه مطلب بروید

سعدی - گدا اگر همه عالم بدو دهند گداست + فیلم آواز همایون شجریان

غلام قامت آن لعبت قبا پوشم
که در محبت رویش هزار جامه قباست

نمی توانم بی او نشست یک ساعت
چرا که از سر جان نمی توانم خاست

جمال در نظر و شوق همچنان باقی
گدا اگر همه عالم بدو دهند گداست

برای دیدن فیلم آواز این شعر باصدای همایون شجریان به ادامه مطلب بروید

مقامر زاده + مینیاتور

به نام آنکه غیر او نیست

 أَلا فَاسقِنی خَمراً وَقُل لی هِیَ    الخَمرُ
وَلا  تَسقِنی  سِرّاً  إِذا  أَمکَنَ     الجَهرُ

« ابو نواس »

خسته شده ام از از نوشیدن پنهانی نگاهت. بس ملول گشته ام که سرّی عاشقت باشم. بس ملولم که می پندارم سرّی می توان مهر ورزید. خسته ام از خواندن این شعر:

برای دیدن کل متن و مینیاتور استاد فرشچیان به ادامه مطلب بروید

سعدی

من با تو سکون نگیرم و خو نکنم
بی عارض گلبوی تو گل بو نکنم

گویند فراموش کنش تا برود
الحمد فراموش کنم و او نکنم

مکاشفه دیدن یار + مینیاتور

بسم الله الذی " هو مقلب القلوب "

آسوده بُدم نشسته در کنجی
کآمد غم عشق و حلقه بر در زد

شاخ طربم ز بیخ و بن بر کند
هر چیز که داشتم به هم برزد

« حضرت عطار »

نوشتن از معشوق گاهی چنانم ترغیب کند که هزار کار واجب را به سمتی می نهم و به سوی خانه ی قلم راهی می شوم ولی چه کنم که به محض وصال و آمیزش من با قلم غیر از طلب نامتناهی معشوق چیزیم نمی ماند و بغضی از دور سلامم می دهد گویی آشنای دیرینه ی من است.

اما اینبار حکایتی دیگر دارد که اگر ملالت آور برایتان نباشد می گویم:

برای دیدن کل مطلب و مینیاور اساد فرشچیان به ادامه مطلب بروید

پیامک: سعدی

کمان سخت که داد آن لطیف بازو را؟
که تیر غمزه تمام است صید آهو را
هزار صید دلت پیش تیر بازآید
بدین صفت که تو داری کمان ابرو را

پیر، نردبان آسمان + مینیاتور

نوشته را با نوشتن نام خدا آغاز نمی کنم چرا که هنگامی که نام پیر می آید ابتداً اشاره به پیر عالم ملکوت و جوان گردان اعظم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم است و این بزرگ پیر جوان تمام لحظات زندگیش تفسیر زیبایی از بسم الله الرحمن الرحیم است و زهی چنین بسم الله الرحمن الرحیمی که بسم الله الرحمن الرحیم ظاهری مادر آن گم.

گه گاهی که تکثر زلف یار چنانم متکثر کند که خویش را چند بینم و همانند گفته شلی خنجر به دست گیرم و با چشمانی بسته بچرخم و از ترس خنجرم را تکان دهم و اطرافیانم را مجروح کنم فقط یک چیز توانایی این را دارد که روحم را در هم کوبد و جان و جانانم را یکی بنماید، دستم را بگیرد و سراسر شادی و طربم کند و این هدیه آسمانی کلامی و یا حتی نفسی است که از سینه پیری بیرون می آید.

برای دیدن کل متن و مینیاور استاد فرشچیان به ادامه مطلب بروید

مقدمه

بسم الله الرحمن الرحیم

رب تمم بالخیر

به قول سعدی شیرین سخن راست معنی:

« بخاطر داشتم که چون به بدرخت گل رسم دامنی پر کنم هدیه اصحاب را. چون برسیدم بوی گلم چنان مست کرد که دامنم از دست برفت. »

هر یک از ما نیز در لحظاتی دامنها می چینیم و به وقت خود از کف می نهیم و فقط « حسرتی » و « ای کاشی » برای دوستان خود به سوغات میبریم.

اما بنده ی کمین در نظر دارم که از گلهای گلشن دوست و دوستی یادی که برایم مانده برای شما هدیه آورم هرچند ناچیز و بی مقدار باشد که به قول خود حضرت سعدی:

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
به قدر وسع بکوشم وگر مراد نیابم